ایگیرمی گوندن سونرا ائوه دؤنموشدوم. اوغلوم گوله-گوله دئدی: «هر نه‌یین همراهین گؤرموشدوک، ماوالدان سونرا». اریم اؤسگوردو. او ایسه اؤزونه آلمادان پیققلداییب بیر ده دئدی «دوغرودان گؤر نه یاخین‌لیقلاری وار! موبایل؛ ماوال…!»
RÜQƏYYƏ KƏBİRİ
MAVAYIL
İyirmi gündən sonra evə dönmüşdüm. Oğlum gülə-gülə dedi: «hər nəyin həmrahın görmüşdük, mavaldan sonra». Ərim öskürdü. O isə özünə almadan pıqqıldayıb bir də dedi «doğrudan gör nə yaxınlıqları var! Mobile; maval!..»
MAVAYIL
İyirmi gündən sonra evə dönmüşdüm. Oğlum gülə-gülə dedi: «hər nəyin həmrahın görmüşdük, mavaldan sonra». Ərim öskürdü. O isə özünə almadan pıqqıldayıb bir də dedi «doğrudan gör nə yaxınlıqları var! Mobile; maval!..»
شنبه
هفته‌نین ایلک گونودور. یئدی گوندور قاپینی اؤزومه قاپاتمیشام. بلکه ده بئله‌سی هامیمیزا یاخشیدیر. اونلارین دؤره‌سینه دولانمیرام. قوی منی گؤرمه‌دن، مندن اوزاق، باری بیر آز تمیز نفس چکسین‌لر.
پنجره‌دن باخیرام. ایکینجی قاتداکی دؤشسوز قونشوموز الینده ایکی بربری، آپارتمانا ساری گلیر. اوغلوم کیتاب قولتوغوندا باخیشیمین دایره‌سیندن اوزاقلاشیر. اوچونجو قاتین پنجره‌سیندن باخاندا اونون بویو اولدوغوندان دا بیرآز قیسسا گؤرونور. اریم، ماشینی ایشله‌دیر. موتورون عکس صداسی پنجره‌نین لکه‌لی، توزلو شوشه‌سینه توخونوب، گئری قاییدیر. ماشین یوللاندیقدا قولاقلاریم دینجه‌لیر.
شوشه‌نین لکه‌لری ائله بیل اللریمه باخیر. ایل بایرامینا آز قالیر. من‌سه کئف‌سیز، داماق‌سیزام، سانکی آت باسیب، داشقاسی اوستومدن اؤتوب. ایش گؤرمک هوسی منده اؤلوب؛ یاشاماق کیمی، گولمک کیمی…
اریم، اوغلوم، قیزیم، اوچو ده بیرگه گولنده، ائله بیلدیم تنه‌بی‌نین دووارلاری اوستومه گلدی؛ قاچیب اوتاغا گیرمه‌سیدیم، دووارلارین آراسیندا ازیلردیم.
ایگیرمی گوندن سونرا ائوه دؤنموشدوم. اوغلوم گوله-گوله دئدی: «هر نه‌یین همراهین گؤرموشدوک، ماوالدان سونرا». اریم اؤسگوردو. او ایسه اؤزونه آلمادان پیققلداییب بیر ده دئدی «دوغرودان گؤر نه یاخین‌لیقلاری وار! موبایل؛ ماوال…!»
من ده اوزونه گولدوم. گولوشومده بیلمه‌دیم نه‌ایدی پارتلادی. آغزیم زققتوْو دادی وئردی. گؤزلریمدن ائله بیل بولاق شیرلادی.
اریم گؤزنو آغارتدی. قیزیم، اوغلومون قولونو چیمدیکله‌ییب «جهنم اول» دئدی. اوغلوم دورتمه ایله قیزیمین بؤیروندن ووروب «نه دئییرم‌کی؟ ظارافات ائله‌ییرم داااا…هله شکیل چکیب، فئیس‌بوکا دا قویاجام…»
بؤیرومده‌کی کیسه‌دن سس چیخدی. اوچو ده بیردن گولوشدولر. اؤزومون خبریم اولمادان یئل بوراخمیشدیم. قاچیب یاتاق اوتاغینا گیردیم. قاپینی قیفیل‌لادیم.
پنجره نی آچیرام. بایرام آیی‌نین آغ یئلی پنجره‌نین تول اؤرتویونو[۱] هاوادا اوینادیر. یاتاغیمین آغ ملحفه‌لرینده گزیشیر. بیلیرم! یئل، نه قدر چاغلاییب، چیرپینسا دا، ائوده بوران جمدک قوخوسونو اوتاقدان آپاراسی دئییل.
اؤز ایچیمده، اؤزلویومه داریخیرام. داریخدیقدا بارماقلاریم یازماغا جان آتیر. بیر آیدان آرتیق‌دیر بیر کلمه اولسون بئله یازمامیشام. سانکی دوشونجه‌مین قاپیسی هؤرولوب. توزلو شوشه‌نین اوزرینده یازی یازماغا هوس‌له‌نیرم. بارماغیم شوشه‌نین اوستونده اویناییر. شوشه‌نین توزوندا یازی‌نین ایزی قالیر:«ماوایل»
بازار
مریض‌خانایا گئتد‌یگیم هفته‌نین ایکینجی گونویدو. گئدنده سئوینیردیم کی، قان‌سیزلیقدان، خشکیّت‌دن، عذابدان قورتاراجاغام. دئییردیم بس سود گؤلونه دوشه‌جه‌یم. دوشدوم دا…اؤزو ده… اوسته…. اوسته دایانا بیلمه‌دیم، ساغ بؤیروم اوسته دوشدوم.
جرّاح حکیم دئدی: «سیمینت‌دن دووار اولسایدی، بورغو[۲]ایله بیر ایش گؤرمک اولاردی، اما سنین باغیرساغی‌نین یولو ائله دولوب، تیخانمیشدی کی، دولایی یول آچدیق!»
ایندی ایسه دولایی یول بؤیرومدن باش آچیب. جمدک قوخوسو هر یانیمی بورویوب. پالتارلاریمی، اوست-باشیمی، جانیمی، ساچلاریمدان بئله جمدک قوخوسو گلیر. گونده نئچه دفعه پنجره‌نی آچیرام. عطیر-اودکلون دا قانیق وئرمیر. گئجه‌لر یاتا بیلمیرم. ساغ بؤیروم اوسته دوشسم دئییرم بس بؤیرومدن قوپوب جالاناجاق. قورخومدان یاتاغیما پلاستیک سالمیشام. مریض‌خانادان دؤنن گون، پلاستیکین خیشیلتی‌سیندان نه اؤزوم یاتا بیلدیم نه اریم. بیلمه‌دیم خیشیلتیدان ایدی، یوخسا پیس قوخودان، اریم گئجه یاریسی سس‌سیز-سمیرسیز یورغان یاسدیغین گؤتوروب تنه‌بییه گئتدی. او گئده‌ن قارداشدی کی، گئدیب.
دئدیم «اوتاغیماگلمه!» آنجاق ایکی آیاغین بیر باشماغا دورتدو کی دورتدو. «قول-بویون اولاجاغیق بو گئجه» دئدی. نئجه ده قول-بویون اولدوق… ! همیشه کی کیمی دینمز-سؤیلمز سویوقدان بوزا دؤنموش آیاقلاریمی قیزدیردی. قیزیشما آیاقلاریمدان بوتون جانیما یاییلدی. الی اویلوغومدا[۳] دولاشاندا، جانیم گیزیلده‌دی. نئجه ده اوره‌ییمی ایسیتمیشدی. اوجاق کیمی ایستی اللری…! باغرینا باسیب، اوزومدن اؤپنده، شرٌ داغارجیغی-بو شیشمیش کیسه ایکیمیزین آرامیزدا قالدی. دیسکینیب، بیردن گئری چکیلدی. آغزین آچدی بیر سؤز دئسین؛ دینمه‌دی. اونا، وحشی‌جه‌سینه ساریلماغیم گلدی. اونا دال چئوردیم. حیرصیمدن دوداقلاریمی گمیردیم.
یئنه پلاستیکین خیشیلتیسی بئینیمه دوشدو. بئلیم، کوره‌کلریم قیزیشدی. الی یاواشجا گئجه‌لییمین یاخاسیندان سینه‌مین آلتیندا‌کی کیسه‌یه دَینده، الینی غیض ایله ائله چکدی کی، یاخاما توخوندو. سانکی اییره‌نج بیر جاناوارا توخونموشدو.
یئنه گؤزلریمدن بولاق جوشدو. بیر داها پلاستیکین خیشیلتیسی گلدیکده، یاسدیق-یورغان الینده، جین کیمی اوتاقدان ائشیگه چیخدی. ایکینجی قاتداکی دؤشسوز قونشوموز، یادیما دوشدو. اللریمی سینه‌مده داراقلادیم. گؤزومون یاشی دووارداکی کوبلن تابلویا باخا-باخا قورودو. پنجره‌دن سیزان ایشیغین آلتیندا، منه ائله گلیر کی، قیزیل تایاقلارین[۴] آیاقلاری سویون ایچینده دئییل، لؤهمه باتاقلیقدادی سانکی. بو تابلونو، ایللر اؤنجه ایلمه-ایلمه اؤز الیم‌له آرغامیشدیم.[۵].
بازار ائرته‌سی
سحر یئمه‌یی اوتاغین بیر بوجاغیندا مژمه‌یی‌ده‌دیر؛آنجاق من اونا ال ده وورمامیشام. یئمک‌دن قورخورام. بوغازیمدان هؤپدوردومامیش، بؤیرومدن چیخیر.
ائوه دؤندویوم گون قیزیم دسترخانی گتیریب، اوتاغیمدا آچدی. «سن گلمه‌سن بیز گله‌ریک» دئدی. ایکی قاشیق یئمه‌میش بؤیرومدن کیسه نین ایچینه دوشوب، پاققیلدادی.
اوغلوم، اؤزونو ساخلایا بیلمه‌ییب، پیققیلدادی. آغزینداکینی اودمامیش- «واللاه، لاپ ائله واختی‌دی، ایندی شکیل چکیب فئیس‌بوکدا یئرلشدیرسم بیرینجی چیخار!».
باشینی آشاغی تیکن اریمین آغزی ترپه‌نیردی. قاشیغی-خرکن ماشینلارینا تورپاق یوکله‌ین مکانیکی قازما ایدی سانکی، آغیزینا دولو آپاریب، بوش قایتاریردی. قیزیم- دسترخان باشیندان، دوروب الی آغزیندا باییرا قاچدی.
یئریمدن قالخیرام. سکوت ائوی بورویوب. هر کس اؤز دوه‌سین گزر دئمیشلر؛ هامی اؤز ایشینه مشغول‌دور. پنجره‌دن باییرا باخیرام. دؤشسوز قونشوموز بیر قوجاق گؤی-گؤیرتی، تره‌وزی[۶] گتیریر. قوجاغی، دیررک‌دیر[۷] سانکی.
آپارتمانین قارشیسینداکی پارکدا، بایرام یئلی قارلاری ارید‌یب. پنجره‌دن باخاندا سارالمیش چیمن آغ-یاشیل رنگه چالیر. بوگون-صاباح آغاجلارین جوجردییینی گؤره‌جه‌یم. بیردن بیره بؤیرومدن گؤیه‌ر‌ن باغیرساق کیمی. دؤشسوز قونشوموزون تام ترسینه. منیم بؤیرومدن گؤیه‌ر‌ن باغیرساق، اونون کسیک دؤشلری‌نین یارا ایزلری هئچ ده عاغلیمدان چیخمیر.
آسفالت اوزه‌رینده اَریمیش قار ایزی، پینتی قادینلارین شورا قویموش مانتوسونو یادیما سالیر.
ائوده کیمسه اولمایاندا سرگردان روح کیمی هر یئری گزیرم. اریمین یورغان-یاسدیغی تنه‌بیده دووار دیبینده بوکولو قالیب. اوغلومون تومانی موبلون اوستونده‌دیر.
قاپیدان اییلیب اوشاقلارین اوتاغینا باخیرام. اوتاغین اورتاسینا داغیلان کیتابلار، قیریلمیش قوشوندور سانکی اوتاقدا یئرده قالیب.
اوغلومون تومانین موبلون اوستوندن گؤتوروب، اوشاقلارین اوتاغینا ساری گئدیرم. یاری‌‌یولدان قاییدیرام. گره‌ک اونلارین پار-پالتارلارینا ال وورماییم. یوخسا اونلار چیمچه‌شرلر.
آشپازخانام‌دا هر شئیین یئری دَییشیک دوشوب. قابلامالار، قاشیق-چنگال‌لارین باشلاری آشاغی، سانکی مندن کوسموش‌لر. اوجاغین قیراغینداکی یاغ‌قابی تیکان کؤلو دور سانکی، گؤزومه باتیر.
ساماواری یوخلاییرام. هله جانی ایستی‌دیر. مژمه‌یی‌ده چای لکه‌لری وار. استیکانلارین دیبینده چای تیلیفی قورویوب، قالیب. دؤزه بیلمیرم بوراسی منیم آشپازخانام. هر شئی یئرلی-یئرینده اولمالی. بونو قیزیما دئمه‌‌لییم. هله اؤلمه‌میشم کی…! نییه قاب-قاجاغین یئری دَییشیک دوشوب…!!!
چرشنیه آخشامی
نه آرخاما باخا بیلیرم، نه اؤنومو آیدین گؤرورم. آرادا قالمیشام. دئییرلر ”یئتیمه وای-وای دئین چوخ اولار، چؤره‌ک وئره‌ن آز.” مریض‌خانادان گلدیییم گون، تلفونوموز سوسموردو، زنگ، زنگ اوسته گلیردی؛ اریمین- تزه سیگاری، سؤنن سیگارین کؤتویو ایله آلیشدیردیغی کیمی!
بو گون، نه قدر پنجره قاباغیندا دوردوم، دؤشسوز قونشودان خبر اولمادی کی اولمادی. تلفونوم دا سوسوب. ایکی گوندور کی، اریم ده ایش یئریندن زنگ آچیب، احوالیمی سوروشمور. آتیلمیش، اونودولموشلار کیمی‌یم.
گوزگو قاباغیندایام. آرخادا کیتابخانامدا سیرایلا دوزولن کیتابلار وار. گئدیب کیتابلارین بیرینی آچیرام. “اونلار اؤلمک‌له مشغول‌دورلار” کیتابین جیلدینده یازیلیب. “آن سکستونون” اؤلومله ایلگیلی شعرکیتابیدی. داریخیرام. کیتابی اوخومامیش یئرینه قایتاریرام. نه ائتدیگیمی بیلمیرم. ایتییم ایتیب سانکی…!
یئنه گوزگو قاباغیندا دورورام. ساچلاریم کیلکه‌له‌نیب، پیر-پیرتلاشیق‌دیر. گؤزلریم چوخورا باتیب. دوداقلاریم بوزاریب. گوزگونون قاباغیندا سیرایلا دوزولموش روژلارین قاپاغینی بیر‌به‌بیر آچیب باخیرام. گؤز میدادی، بزک کیفیمین یاری‌آچیق زیپی ائشیکده قالیب. الیمی اوزومه چکیرم. قاقیرداق[۸] کیمی‌دیر. کیرئمی اووجوما سیخیب. اوزومه یاخیرام، بیرآز سیغاللاییرام. الیمی یومشانمیش یاناغیما چکیرم. چهرایی روژ دوداقلاریمدا گزیشیر. داراق، ساچلاریمین کیلکه‌سینی آچیر. گوزگوده قادینا اوخشاییرام، بیرآز دا سورمه‌له‌نیم دئیه، قارا میدادی گؤزومه چکرکن باغیرساغیم غفیل‌دن کیسه‌نین ایچینه بوشالیر. بیر آنلیق اولسا دا بئله بو سوْوخا[۹] کیسه‌نی اونوتموشدوم. میدادی گوزگویه چیرپیرام. میداد گوزگوده، ایگنه بویدا قارا ایز بوراخیر. دوداقلاریمداکی روژی الیم‌له سیلیرم. روْژ، سیر-صیفتیمه، چنه‌مه یاییلیر. ساچلاریمی الیم‌له پیرتلاشدیریرام. گوزگودن، سیرک تلخه‌یینه بنزه‌ین بیر قادین منه باخیر…
چرشنبه
اودلو-اودونلو گونلریم اؤتوب. اوجاقدا قالان کؤزلردن بیر قور بئله چیرتلامیر. قولوم سوستالیب. یاتاغیمدان قالخماغا اینجاریم یوخدور. هر آی‌باشی اولدوغوم کیمی، جانیم قیزدیرمالی، دؤش‌لریم داش کیمی‌دیر. توخوملوقلاریمین آکتیو زامانی‌دیر. بو قیزدیرما؛ جینسی هورمونلاریمین یوکسلمه‌سیندن‌دیر، یقین بیلیرم. دؤشسوز قونشوموزون دوشونجه‌سی منی راحات بوراخمیر. اونون هورمونلاری‌نین یوکسلمه زامانیندا دؤشلریندن قالان یارا ایزلرینی دوشونورم. گؤره‌سن او، آی‌باشی اولارکن نه حالا دوشور؟ دؤش‌لری گیزیلده‌ییرمی…!؟ دریسی‌می بوزوشور…!؟ بلکه‌ده یارالاری‌نین یئری گؤینه‌ییر…!
آلتیمداکی پلاستیکین خیشیلتیسی یالقیزلیغیمی اوزومه چکیر سانکی. گؤزوم، تاوانین گچ ایشله‌مه‌لرینده قالیب. دووارین چهرایی بویاسیندا، گلین‌لرین دوم آغ چلنگینه اوخشاییر بو قابارتمالار.
تنه‌بیدن گلن تلویزیون سسی، آری ویزیلتی‌سیدیر سانکی، قولاغیمدا سس‌له‌نیر. بلکه‌ده اریم، ماجرالی و چوخ هیجانلی بیر فیلیم ایزله‌ییر. آرامیزدا بیر قاپی‌لیق مسافه وار. بؤیرومده‌کی کولوستومی کیسه سایه‌سینده قاپی، سانکی هابیل دوواری‌دیر، من ده بیر فلیسطینلی قادینام.
اگر پلاستیکین خیشیلتیسی بیرده بؤیرومده‌کی کیسه اولماسایدی، دووارین آرخاسیندا تک باشیما قیزدیرما ایچینده یانمازدیم.
قاپی‌نین کیلیدینی بورورام. اوست-اوسته گئیدیگیم پالتارلاری سویونورام. چیل-چیلپاق گوزگوله نیرم. کاشکی دؤشسوز قادین هئچ بیر زامان گوزگو قاباغیندا اؤز چیلپاق گؤوده‌سینه باخماسین، دئییرم. بؤیرومده‌کی کیسه، هله‌لیک بوم‌بوش‌دور. یاواشجا یورغانیمین آلتینا سوزولورم. یورغانین سرینلییی، جانیمین قیزدیرماسینی آلیر. گؤزلریمی یومورام.
جوماآخشامی
قولومو یورغانین آلتیندان چیخاریرام. اوشویورم. یورغانی قاوزایاندا، سویوق جانیما ایشله‌ییر. هله ایندی یادیما دوشور، گئجه چیل-چیلپاق یورغانین آلتینا سویروشموشدوم. بیر شئی بؤیرومده آغیرلیق ائدیر سانکی. کیسه‌م یادیما دوشور. دوروب دییشمه‌لییم. گوزگونون قاباغیندان کئچنده قارنیمین چیزگیلرینه ساری ساللانان کولوستومی کیسه‌یه باخیرام. ندن‌سه ننه‌م یادیما دوشور. هارداسا بیر پینتی اوشاق گؤرسه‌یدی «پوخ موتالی‌دیر[۱۰]» دئیردی. دوغرودان دا ائله بؤیرومده‌کی کیسه ایله پوخ موتالینا دؤنموشم. بیر آن گوزگو قاباغیندا، چیرکین گؤوده‌لی هئیکل کیمی قورویوب قالیرام. واااای! کیسه‌نین ایچینده‌کیلر نه‌دی…؟ بونلار هاردان چیخدی…؟ یوخسا قارنیم قوردلانیب…؟ گؤر نه کیسه‌نین ایچینده قیمیلدییرلار…!
اللریم اسیر. نه ائیله‌ییم؟ کیمه دئییم…؟ اریمه زنگ آچیم؟ اوندا هئچ ائوه دولانماز! یوخسا قیزیما…؟ یووو…ائله اولورسا، تلفون دالیسیندا کئچینر. بلکه اوغلوم…! او-هارادا اولسا اؤزونو یئتیرر فئیس‌بوک صفحه‌سینه سورپریز بیر شکیل اوچون…! قاچیم جرّاح حکیمین یانینا…
قورخورام کیسه‌یه باخیم. اوره‌ییم بولانیر. آخی بیردن بیره منه نه اولدو؟ بو نارینجی‌لار نه‌دی؟ شاما سوپ ایچمیشدیم. اولمایا یئرکؤکو…! یوخسا قوردا بنزه‌ین‌لرده سوپون اریشته‌سی…آاااخ! قورد اولسایدی اؤلردیم هاااا. بیرجه ائله قورد قویماغیم قالمیشدی. نه یاخشی ائوده هئچ کیم یوخدور. یوخسا بو حالی گؤره‌ن اوغلوم-قیزیم عؤمور بویو بیر قاشیق دا بئله سوپ ایچمزدیلر.
اؤزومدن چیمچه‌شیرم، سویا جومورام. بوگون، چیله‌ین‌دن تؤکولن سو، فرقلی‌دیر دئیه‌سن. هر گون دوش آلدیغیم سودان دییشک‌دیر. سو ائله مهربان-مهربان آخیر، ائله‌بیل نازلانا-نازلانا بدنیمده اویناییر. دامجیلاری مینجیق-مینجیق بدنیم‌دن اطرافا سیچراییر. سرامیکین اوستونده سو یولونا آخیر.
جانیمی لیف‌له‌ییرم. صابین‌لی الیم بدنیمده سویروشور. بارماغیمی باغیرساغیمین باشینا وورورام. اووووف…آجیشیر. صابین‌لی الیمی باغیرساغیمدان یوخاری چکیرم. دؤشسوز قونشوموز عاغلیمدان چیخمیر….
قتفه‌نی جانیما بورویورم. گونشین ایشیغی اوتاغیمین اورتاسینا، یاتاغیمین اوستونه دوشوب. تول اؤرتویون دالیسیندان باخیرام. دؤشسوز قونشو قوجاغیندا‌کی دیبچکده، آغ-آپباغ تون چیچه‌یی[۱۱] آپارتمانا ساری گلیر….
جوما گونو
هفته‌نین سون گونودور. هر یئر باغلی، هر شئی تعطیل. کاشکی حیاتین دا تعطیلی اولاردی. آلتی گون یاشاییب، یئدینجی گون اؤلوب، سونرادان دیریلردیک. آلتی گوندور اؤلو کیمی‌یم. بو جمدک قوخولو، کیسه‌لی حیاتیمدا، یالنیز یازیلاریملا یاشامیشام.
یئریمدن قالخیرام. گوزگوده اؤزومه باخیرام. قاپینی یاواشجا آچیرام. اریم، تنه‌بیده یئتیم اوشاقلار کیمی بالینجینی قوجاقلاییب، خورولداییر. اوشاقلارین اوتاغیندان ایچه‌ری گیرمیرم. قاپیدان باخیرام. یوخودا ائله معصوم گؤرونورلر‌کی، اونلاری اؤپمه‌ییم گلیر. حاماما گیرمک ایسته‌ییرم. یئریینده کیسه‌م لاققا ها لاق لاققیلداییر. اوغلوم دوز دئییر، بلکه‌ده کیسه‌مدن چکدییی شکیلیی فئیس‌بوکا قویسا، بیرینجی چیخدی…
حامامدان چیخمیشام. پنجره‌دن آپارتمانین اؤنونده‌کی پارکا باخیرام. گئجه یاغان یاغیشدان آسفالت دا دینج، توختاق گؤرونور. ساچلاریمین سویو چیگین‌لریمه دامجی‌لاییر. دؤشسوز قادین، الینده ایکی بربری آپارتمانا ساری گلیر. پنجره‌نی آچیرام. توزلو شوشه‌ده بارماغیملا یازدیغیم “ماوایل” کلمه‌سی هله‌ده دورور. الیمی شوشه‌یه چکیرم.
دؤشسوز قادین گؤزومدن ایته‌نه قدر، اونو ایزله‌ییرم. بو گئجه‌دن اوتاغیم تون‌چیچه‌یی‌نین عطری ایله دولاجاق دئیه، دوشونورم….
اسفند ۱۳۹۰
ایضاح:
———————
بو حکایه “آزادلیق” سایتی‌نین کئچیرتدیگی ملی شعر، حکایه و رمان مسابقه‌سینده بیرینجی یئری قازانمیشدیر. مسابیقه نین فاینال مراسیمی باکی شهرینده، آزاد فیکیر اونیورسیته سینده کئچیریلدی. مسابیقه ۴ مرحله دن عبارت ایدی. ۱۸۰ حکایه نین ایچینده بیرینجی مرحله‌ده ۲۰ سئچیلمیش اثر داورلر مؤلف‌لرین آدلارین بیلمه‌دن و کد بندی اولاراق سئچیلدی. ایکینجی مرحله‌ده ۲۰ حکایه‌دن یازارلارین آدلاری معلوم اولاراق ۱۰ حکایه سئچیلدی و اوچونجو مرحله‌ده اینترنت اوزره سس وئرمه بیر هفته مدتینده و سونونجو مرحله کی دؤردونجو مرحله ایدی، داورلر سس وئرمه‌نی و اؤز امتیازلارین نظره آلاراق سون امتیازی وئردیلر. بو مسابیقه‌ده ۵ داور (منصف) واریدی. رقیه خانیم کبیری تنها شخص ایدی کی هم شعر و هم حکایه‌ده بو مسابیقه‌یه قاتیلمیشدی. شعر مسابیقه‌سینده ده ۱۰ سئچیلمیش شعرین ایچینده یئرلشدی و نهایت ۶ینجی یئری قازاندی.
رقیه خانیم کبیری نین بو حکایه‌سی ایلک دفعه “ایشیق” سایتی واسطه‌سیله یایینلاندی.
________________________________________
[۱] -تول اؤرتوک: تور پرده. پرده‌ی توری نازک.
[۲] -باجا دلمک اوچون آلت. دریل.
[۳] -آیاغین دیزدن یوخاری حصّه‌سی. بود.
[۴] -قیزیل تایاق: بیر نوع بؤیوک سوقوشو. فلامینگو قوشو.
[۵] -توخوماق. تیکمک.
[۶] -بستان بیتگی‌لری، بامادور، بادمجان، خیار و س…
[۷] -دیرریک: تره‌وزی‌لرین اکیلدیگی یئر.
[۸] -جیزلیق.
[۹] – آندیر. میراث.
[۱۰] -پندیر و یاغ ساخلاماق اوچون دری‌دن حاضیرلانان تولوق.
[۱۱] -گئجه‌لر عطیز ساچان گول. گل شب‌بو.
هفته‌نین ایلک گونودور. یئدی گوندور قاپینی اؤزومه قاپاتمیشام. بلکه ده بئله‌سی هامیمیزا یاخشیدیر. اونلارین دؤره‌سینه دولانمیرام. قوی منی گؤرمه‌دن، مندن اوزاق، باری بیر آز تمیز نفس چکسین‌لر.
پنجره‌دن باخیرام. ایکینجی قاتداکی دؤشسوز قونشوموز الینده ایکی بربری، آپارتمانا ساری گلیر. اوغلوم کیتاب قولتوغوندا باخیشیمین دایره‌سیندن اوزاقلاشیر. اوچونجو قاتین پنجره‌سیندن باخاندا اونون بویو اولدوغوندان دا بیرآز قیسسا گؤرونور. اریم، ماشینی ایشله‌دیر. موتورون عکس صداسی پنجره‌نین لکه‌لی، توزلو شوشه‌سینه توخونوب، گئری قاییدیر. ماشین یوللاندیقدا قولاقلاریم دینجه‌لیر.
شوشه‌نین لکه‌لری ائله بیل اللریمه باخیر. ایل بایرامینا آز قالیر. من‌سه کئف‌سیز، داماق‌سیزام، سانکی آت باسیب، داشقاسی اوستومدن اؤتوب. ایش گؤرمک هوسی منده اؤلوب؛ یاشاماق کیمی، گولمک کیمی…
اریم، اوغلوم، قیزیم، اوچو ده بیرگه گولنده، ائله بیلدیم تنه‌بی‌نین دووارلاری اوستومه گلدی؛ قاچیب اوتاغا گیرمه‌سیدیم، دووارلارین آراسیندا ازیلردیم.
ایگیرمی گوندن سونرا ائوه دؤنموشدوم. اوغلوم گوله-گوله دئدی: «هر نه‌یین همراهین گؤرموشدوک، ماوالدان سونرا». اریم اؤسگوردو. او ایسه اؤزونه آلمادان پیققلداییب بیر ده دئدی «دوغرودان گؤر نه یاخین‌لیقلاری وار! موبایل؛ ماوال…!»
من ده اوزونه گولدوم. گولوشومده بیلمه‌دیم نه‌ایدی پارتلادی. آغزیم زققتوْو دادی وئردی. گؤزلریمدن ائله بیل بولاق شیرلادی.
اریم گؤزنو آغارتدی. قیزیم، اوغلومون قولونو چیمدیکله‌ییب «جهنم اول» دئدی. اوغلوم دورتمه ایله قیزیمین بؤیروندن ووروب «نه دئییرم‌کی؟ ظارافات ائله‌ییرم داااا…هله شکیل چکیب، فئیس‌بوکا دا قویاجام…»
بؤیرومده‌کی کیسه‌دن سس چیخدی. اوچو ده بیردن گولوشدولر. اؤزومون خبریم اولمادان یئل بوراخمیشدیم. قاچیب یاتاق اوتاغینا گیردیم. قاپینی قیفیل‌لادیم.
پنجره نی آچیرام. بایرام آیی‌نین آغ یئلی پنجره‌نین تول اؤرتویونو[۱] هاوادا اوینادیر. یاتاغیمین آغ ملحفه‌لرینده گزیشیر. بیلیرم! یئل، نه قدر چاغلاییب، چیرپینسا دا، ائوده بوران جمدک قوخوسونو اوتاقدان آپاراسی دئییل.
اؤز ایچیمده، اؤزلویومه داریخیرام. داریخدیقدا بارماقلاریم یازماغا جان آتیر. بیر آیدان آرتیق‌دیر بیر کلمه اولسون بئله یازمامیشام. سانکی دوشونجه‌مین قاپیسی هؤرولوب. توزلو شوشه‌نین اوزرینده یازی یازماغا هوس‌له‌نیرم. بارماغیم شوشه‌نین اوستونده اویناییر. شوشه‌نین توزوندا یازی‌نین ایزی قالیر:«ماوایل»
بازار
مریض‌خانایا گئتد‌یگیم هفته‌نین ایکینجی گونویدو. گئدنده سئوینیردیم کی، قان‌سیزلیقدان، خشکیّت‌دن، عذابدان قورتاراجاغام. دئییردیم بس سود گؤلونه دوشه‌جه‌یم. دوشدوم دا…اؤزو ده… اوسته…. اوسته دایانا بیلمه‌دیم، ساغ بؤیروم اوسته دوشدوم.
جرّاح حکیم دئدی: «سیمینت‌دن دووار اولسایدی، بورغو[۲]ایله بیر ایش گؤرمک اولاردی، اما سنین باغیرساغی‌نین یولو ائله دولوب، تیخانمیشدی کی، دولایی یول آچدیق!»
ایندی ایسه دولایی یول بؤیرومدن باش آچیب. جمدک قوخوسو هر یانیمی بورویوب. پالتارلاریمی، اوست-باشیمی، جانیمی، ساچلاریمدان بئله جمدک قوخوسو گلیر. گونده نئچه دفعه پنجره‌نی آچیرام. عطیر-اودکلون دا قانیق وئرمیر. گئجه‌لر یاتا بیلمیرم. ساغ بؤیروم اوسته دوشسم دئییرم بس بؤیرومدن قوپوب جالاناجاق. قورخومدان یاتاغیما پلاستیک سالمیشام. مریض‌خانادان دؤنن گون، پلاستیکین خیشیلتی‌سیندان نه اؤزوم یاتا بیلدیم نه اریم. بیلمه‌دیم خیشیلتیدان ایدی، یوخسا پیس قوخودان، اریم گئجه یاریسی سس‌سیز-سمیرسیز یورغان یاسدیغین گؤتوروب تنه‌بییه گئتدی. او گئده‌ن قارداشدی کی، گئدیب.
دئدیم «اوتاغیماگلمه!» آنجاق ایکی آیاغین بیر باشماغا دورتدو کی دورتدو. «قول-بویون اولاجاغیق بو گئجه» دئدی. نئجه ده قول-بویون اولدوق… ! همیشه کی کیمی دینمز-سؤیلمز سویوقدان بوزا دؤنموش آیاقلاریمی قیزدیردی. قیزیشما آیاقلاریمدان بوتون جانیما یاییلدی. الی اویلوغومدا[۳] دولاشاندا، جانیم گیزیلده‌دی. نئجه ده اوره‌ییمی ایسیتمیشدی. اوجاق کیمی ایستی اللری…! باغرینا باسیب، اوزومدن اؤپنده، شرٌ داغارجیغی-بو شیشمیش کیسه ایکیمیزین آرامیزدا قالدی. دیسکینیب، بیردن گئری چکیلدی. آغزین آچدی بیر سؤز دئسین؛ دینمه‌دی. اونا، وحشی‌جه‌سینه ساریلماغیم گلدی. اونا دال چئوردیم. حیرصیمدن دوداقلاریمی گمیردیم.
یئنه پلاستیکین خیشیلتیسی بئینیمه دوشدو. بئلیم، کوره‌کلریم قیزیشدی. الی یاواشجا گئجه‌لییمین یاخاسیندان سینه‌مین آلتیندا‌کی کیسه‌یه دَینده، الینی غیض ایله ائله چکدی کی، یاخاما توخوندو. سانکی اییره‌نج بیر جاناوارا توخونموشدو.
یئنه گؤزلریمدن بولاق جوشدو. بیر داها پلاستیکین خیشیلتیسی گلدیکده، یاسدیق-یورغان الینده، جین کیمی اوتاقدان ائشیگه چیخدی. ایکینجی قاتداکی دؤشسوز قونشوموز، یادیما دوشدو. اللریمی سینه‌مده داراقلادیم. گؤزومون یاشی دووارداکی کوبلن تابلویا باخا-باخا قورودو. پنجره‌دن سیزان ایشیغین آلتیندا، منه ائله گلیر کی، قیزیل تایاقلارین[۴] آیاقلاری سویون ایچینده دئییل، لؤهمه باتاقلیقدادی سانکی. بو تابلونو، ایللر اؤنجه ایلمه-ایلمه اؤز الیم‌له آرغامیشدیم.[۵].
بازار ائرته‌سی
سحر یئمه‌یی اوتاغین بیر بوجاغیندا مژمه‌یی‌ده‌دیر؛آنجاق من اونا ال ده وورمامیشام. یئمک‌دن قورخورام. بوغازیمدان هؤپدوردومامیش، بؤیرومدن چیخیر.
ائوه دؤندویوم گون قیزیم دسترخانی گتیریب، اوتاغیمدا آچدی. «سن گلمه‌سن بیز گله‌ریک» دئدی. ایکی قاشیق یئمه‌میش بؤیرومدن کیسه نین ایچینه دوشوب، پاققیلدادی.
اوغلوم، اؤزونو ساخلایا بیلمه‌ییب، پیققیلدادی. آغزینداکینی اودمامیش- «واللاه، لاپ ائله واختی‌دی، ایندی شکیل چکیب فئیس‌بوکدا یئرلشدیرسم بیرینجی چیخار!».
باشینی آشاغی تیکن اریمین آغزی ترپه‌نیردی. قاشیغی-خرکن ماشینلارینا تورپاق یوکله‌ین مکانیکی قازما ایدی سانکی، آغیزینا دولو آپاریب، بوش قایتاریردی. قیزیم- دسترخان باشیندان، دوروب الی آغزیندا باییرا قاچدی.
یئریمدن قالخیرام. سکوت ائوی بورویوب. هر کس اؤز دوه‌سین گزر دئمیشلر؛ هامی اؤز ایشینه مشغول‌دور. پنجره‌دن باییرا باخیرام. دؤشسوز قونشوموز بیر قوجاق گؤی-گؤیرتی، تره‌وزی[۶] گتیریر. قوجاغی، دیررک‌دیر[۷] سانکی.
آپارتمانین قارشیسینداکی پارکدا، بایرام یئلی قارلاری ارید‌یب. پنجره‌دن باخاندا سارالمیش چیمن آغ-یاشیل رنگه چالیر. بوگون-صاباح آغاجلارین جوجردییینی گؤره‌جه‌یم. بیردن بیره بؤیرومدن گؤیه‌ر‌ن باغیرساق کیمی. دؤشسوز قونشوموزون تام ترسینه. منیم بؤیرومدن گؤیه‌ر‌ن باغیرساق، اونون کسیک دؤشلری‌نین یارا ایزلری هئچ ده عاغلیمدان چیخمیر.
آسفالت اوزه‌رینده اَریمیش قار ایزی، پینتی قادینلارین شورا قویموش مانتوسونو یادیما سالیر.
ائوده کیمسه اولمایاندا سرگردان روح کیمی هر یئری گزیرم. اریمین یورغان-یاسدیغی تنه‌بیده دووار دیبینده بوکولو قالیب. اوغلومون تومانی موبلون اوستونده‌دیر.
قاپیدان اییلیب اوشاقلارین اوتاغینا باخیرام. اوتاغین اورتاسینا داغیلان کیتابلار، قیریلمیش قوشوندور سانکی اوتاقدا یئرده قالیب.
اوغلومون تومانین موبلون اوستوندن گؤتوروب، اوشاقلارین اوتاغینا ساری گئدیرم. یاری‌‌یولدان قاییدیرام. گره‌ک اونلارین پار-پالتارلارینا ال وورماییم. یوخسا اونلار چیمچه‌شرلر.
آشپازخانام‌دا هر شئیین یئری دَییشیک دوشوب. قابلامالار، قاشیق-چنگال‌لارین باشلاری آشاغی، سانکی مندن کوسموش‌لر. اوجاغین قیراغینداکی یاغ‌قابی تیکان کؤلو دور سانکی، گؤزومه باتیر.
ساماواری یوخلاییرام. هله جانی ایستی‌دیر. مژمه‌یی‌ده چای لکه‌لری وار. استیکانلارین دیبینده چای تیلیفی قورویوب، قالیب. دؤزه بیلمیرم بوراسی منیم آشپازخانام. هر شئی یئرلی-یئرینده اولمالی. بونو قیزیما دئمه‌‌لییم. هله اؤلمه‌میشم کی…! نییه قاب-قاجاغین یئری دَییشیک دوشوب…!!!
چرشنیه آخشامی
نه آرخاما باخا بیلیرم، نه اؤنومو آیدین گؤرورم. آرادا قالمیشام. دئییرلر ”یئتیمه وای-وای دئین چوخ اولار، چؤره‌ک وئره‌ن آز.” مریض‌خانادان گلدیییم گون، تلفونوموز سوسموردو، زنگ، زنگ اوسته گلیردی؛ اریمین- تزه سیگاری، سؤنن سیگارین کؤتویو ایله آلیشدیردیغی کیمی!
بو گون، نه قدر پنجره قاباغیندا دوردوم، دؤشسوز قونشودان خبر اولمادی کی اولمادی. تلفونوم دا سوسوب. ایکی گوندور کی، اریم ده ایش یئریندن زنگ آچیب، احوالیمی سوروشمور. آتیلمیش، اونودولموشلار کیمی‌یم.
گوزگو قاباغیندایام. آرخادا کیتابخانامدا سیرایلا دوزولن کیتابلار وار. گئدیب کیتابلارین بیرینی آچیرام. “اونلار اؤلمک‌له مشغول‌دورلار” کیتابین جیلدینده یازیلیب. “آن سکستونون” اؤلومله ایلگیلی شعرکیتابیدی. داریخیرام. کیتابی اوخومامیش یئرینه قایتاریرام. نه ائتدیگیمی بیلمیرم. ایتییم ایتیب سانکی…!
یئنه گوزگو قاباغیندا دورورام. ساچلاریم کیلکه‌له‌نیب، پیر-پیرتلاشیق‌دیر. گؤزلریم چوخورا باتیب. دوداقلاریم بوزاریب. گوزگونون قاباغیندا سیرایلا دوزولموش روژلارین قاپاغینی بیر‌به‌بیر آچیب باخیرام. گؤز میدادی، بزک کیفیمین یاری‌آچیق زیپی ائشیکده قالیب. الیمی اوزومه چکیرم. قاقیرداق[۸] کیمی‌دیر. کیرئمی اووجوما سیخیب. اوزومه یاخیرام، بیرآز سیغاللاییرام. الیمی یومشانمیش یاناغیما چکیرم. چهرایی روژ دوداقلاریمدا گزیشیر. داراق، ساچلاریمین کیلکه‌سینی آچیر. گوزگوده قادینا اوخشاییرام، بیرآز دا سورمه‌له‌نیم دئیه، قارا میدادی گؤزومه چکرکن باغیرساغیم غفیل‌دن کیسه‌نین ایچینه بوشالیر. بیر آنلیق اولسا دا بئله بو سوْوخا[۹] کیسه‌نی اونوتموشدوم. میدادی گوزگویه چیرپیرام. میداد گوزگوده، ایگنه بویدا قارا ایز بوراخیر. دوداقلاریمداکی روژی الیم‌له سیلیرم. روْژ، سیر-صیفتیمه، چنه‌مه یاییلیر. ساچلاریمی الیم‌له پیرتلاشدیریرام. گوزگودن، سیرک تلخه‌یینه بنزه‌ین بیر قادین منه باخیر…
چرشنبه
اودلو-اودونلو گونلریم اؤتوب. اوجاقدا قالان کؤزلردن بیر قور بئله چیرتلامیر. قولوم سوستالیب. یاتاغیمدان قالخماغا اینجاریم یوخدور. هر آی‌باشی اولدوغوم کیمی، جانیم قیزدیرمالی، دؤش‌لریم داش کیمی‌دیر. توخوملوقلاریمین آکتیو زامانی‌دیر. بو قیزدیرما؛ جینسی هورمونلاریمین یوکسلمه‌سیندن‌دیر، یقین بیلیرم. دؤشسوز قونشوموزون دوشونجه‌سی منی راحات بوراخمیر. اونون هورمونلاری‌نین یوکسلمه زامانیندا دؤشلریندن قالان یارا ایزلرینی دوشونورم. گؤره‌سن او، آی‌باشی اولارکن نه حالا دوشور؟ دؤش‌لری گیزیلده‌ییرمی…!؟ دریسی‌می بوزوشور…!؟ بلکه‌ده یارالاری‌نین یئری گؤینه‌ییر…!
آلتیمداکی پلاستیکین خیشیلتیسی یالقیزلیغیمی اوزومه چکیر سانکی. گؤزوم، تاوانین گچ ایشله‌مه‌لرینده قالیب. دووارین چهرایی بویاسیندا، گلین‌لرین دوم آغ چلنگینه اوخشاییر بو قابارتمالار.
تنه‌بیدن گلن تلویزیون سسی، آری ویزیلتی‌سیدیر سانکی، قولاغیمدا سس‌له‌نیر. بلکه‌ده اریم، ماجرالی و چوخ هیجانلی بیر فیلیم ایزله‌ییر. آرامیزدا بیر قاپی‌لیق مسافه وار. بؤیرومده‌کی کولوستومی کیسه سایه‌سینده قاپی، سانکی هابیل دوواری‌دیر، من ده بیر فلیسطینلی قادینام.
اگر پلاستیکین خیشیلتیسی بیرده بؤیرومده‌کی کیسه اولماسایدی، دووارین آرخاسیندا تک باشیما قیزدیرما ایچینده یانمازدیم.
قاپی‌نین کیلیدینی بورورام. اوست-اوسته گئیدیگیم پالتارلاری سویونورام. چیل-چیلپاق گوزگوله نیرم. کاشکی دؤشسوز قادین هئچ بیر زامان گوزگو قاباغیندا اؤز چیلپاق گؤوده‌سینه باخماسین، دئییرم. بؤیرومده‌کی کیسه، هله‌لیک بوم‌بوش‌دور. یاواشجا یورغانیمین آلتینا سوزولورم. یورغانین سرینلییی، جانیمین قیزدیرماسینی آلیر. گؤزلریمی یومورام.
جوماآخشامی
قولومو یورغانین آلتیندان چیخاریرام. اوشویورم. یورغانی قاوزایاندا، سویوق جانیما ایشله‌ییر. هله ایندی یادیما دوشور، گئجه چیل-چیلپاق یورغانین آلتینا سویروشموشدوم. بیر شئی بؤیرومده آغیرلیق ائدیر سانکی. کیسه‌م یادیما دوشور. دوروب دییشمه‌لییم. گوزگونون قاباغیندان کئچنده قارنیمین چیزگیلرینه ساری ساللانان کولوستومی کیسه‌یه باخیرام. ندن‌سه ننه‌م یادیما دوشور. هارداسا بیر پینتی اوشاق گؤرسه‌یدی «پوخ موتالی‌دیر[۱۰]» دئیردی. دوغرودان دا ائله بؤیرومده‌کی کیسه ایله پوخ موتالینا دؤنموشم. بیر آن گوزگو قاباغیندا، چیرکین گؤوده‌لی هئیکل کیمی قورویوب قالیرام. واااای! کیسه‌نین ایچینده‌کیلر نه‌دی…؟ بونلار هاردان چیخدی…؟ یوخسا قارنیم قوردلانیب…؟ گؤر نه کیسه‌نین ایچینده قیمیلدییرلار…!
اللریم اسیر. نه ائیله‌ییم؟ کیمه دئییم…؟ اریمه زنگ آچیم؟ اوندا هئچ ائوه دولانماز! یوخسا قیزیما…؟ یووو…ائله اولورسا، تلفون دالیسیندا کئچینر. بلکه اوغلوم…! او-هارادا اولسا اؤزونو یئتیرر فئیس‌بوک صفحه‌سینه سورپریز بیر شکیل اوچون…! قاچیم جرّاح حکیمین یانینا…
قورخورام کیسه‌یه باخیم. اوره‌ییم بولانیر. آخی بیردن بیره منه نه اولدو؟ بو نارینجی‌لار نه‌دی؟ شاما سوپ ایچمیشدیم. اولمایا یئرکؤکو…! یوخسا قوردا بنزه‌ین‌لرده سوپون اریشته‌سی…آاااخ! قورد اولسایدی اؤلردیم هاااا. بیرجه ائله قورد قویماغیم قالمیشدی. نه یاخشی ائوده هئچ کیم یوخدور. یوخسا بو حالی گؤره‌ن اوغلوم-قیزیم عؤمور بویو بیر قاشیق دا بئله سوپ ایچمزدیلر.
اؤزومدن چیمچه‌شیرم، سویا جومورام. بوگون، چیله‌ین‌دن تؤکولن سو، فرقلی‌دیر دئیه‌سن. هر گون دوش آلدیغیم سودان دییشک‌دیر. سو ائله مهربان-مهربان آخیر، ائله‌بیل نازلانا-نازلانا بدنیمده اویناییر. دامجیلاری مینجیق-مینجیق بدنیم‌دن اطرافا سیچراییر. سرامیکین اوستونده سو یولونا آخیر.
جانیمی لیف‌له‌ییرم. صابین‌لی الیم بدنیمده سویروشور. بارماغیمی باغیرساغیمین باشینا وورورام. اووووف…آجیشیر. صابین‌لی الیمی باغیرساغیمدان یوخاری چکیرم. دؤشسوز قونشوموز عاغلیمدان چیخمیر….
قتفه‌نی جانیما بورویورم. گونشین ایشیغی اوتاغیمین اورتاسینا، یاتاغیمین اوستونه دوشوب. تول اؤرتویون دالیسیندان باخیرام. دؤشسوز قونشو قوجاغیندا‌کی دیبچکده، آغ-آپباغ تون چیچه‌یی[۱۱] آپارتمانا ساری گلیر….
جوما گونو
هفته‌نین سون گونودور. هر یئر باغلی، هر شئی تعطیل. کاشکی حیاتین دا تعطیلی اولاردی. آلتی گون یاشاییب، یئدینجی گون اؤلوب، سونرادان دیریلردیک. آلتی گوندور اؤلو کیمی‌یم. بو جمدک قوخولو، کیسه‌لی حیاتیمدا، یالنیز یازیلاریملا یاشامیشام.
یئریمدن قالخیرام. گوزگوده اؤزومه باخیرام. قاپینی یاواشجا آچیرام. اریم، تنه‌بیده یئتیم اوشاقلار کیمی بالینجینی قوجاقلاییب، خورولداییر. اوشاقلارین اوتاغیندان ایچه‌ری گیرمیرم. قاپیدان باخیرام. یوخودا ائله معصوم گؤرونورلر‌کی، اونلاری اؤپمه‌ییم گلیر. حاماما گیرمک ایسته‌ییرم. یئریینده کیسه‌م لاققا ها لاق لاققیلداییر. اوغلوم دوز دئییر، بلکه‌ده کیسه‌مدن چکدییی شکیلیی فئیس‌بوکا قویسا، بیرینجی چیخدی…
حامامدان چیخمیشام. پنجره‌دن آپارتمانین اؤنونده‌کی پارکا باخیرام. گئجه یاغان یاغیشدان آسفالت دا دینج، توختاق گؤرونور. ساچلاریمین سویو چیگین‌لریمه دامجی‌لاییر. دؤشسوز قادین، الینده ایکی بربری آپارتمانا ساری گلیر. پنجره‌نی آچیرام. توزلو شوشه‌ده بارماغیملا یازدیغیم “ماوایل” کلمه‌سی هله‌ده دورور. الیمی شوشه‌یه چکیرم.
دؤشسوز قادین گؤزومدن ایته‌نه قدر، اونو ایزله‌ییرم. بو گئجه‌دن اوتاغیم تون‌چیچه‌یی‌نین عطری ایله دولاجاق دئیه، دوشونورم….
اسفند ۱۳۹۰
ایضاح:
———————
بو حکایه “آزادلیق” سایتی‌نین کئچیرتدیگی ملی شعر، حکایه و رمان مسابقه‌سینده بیرینجی یئری قازانمیشدیر. مسابیقه نین فاینال مراسیمی باکی شهرینده، آزاد فیکیر اونیورسیته سینده کئچیریلدی. مسابیقه ۴ مرحله دن عبارت ایدی. ۱۸۰ حکایه نین ایچینده بیرینجی مرحله‌ده ۲۰ سئچیلمیش اثر داورلر مؤلف‌لرین آدلارین بیلمه‌دن و کد بندی اولاراق سئچیلدی. ایکینجی مرحله‌ده ۲۰ حکایه‌دن یازارلارین آدلاری معلوم اولاراق ۱۰ حکایه سئچیلدی و اوچونجو مرحله‌ده اینترنت اوزره سس وئرمه بیر هفته مدتینده و سونونجو مرحله کی دؤردونجو مرحله ایدی، داورلر سس وئرمه‌نی و اؤز امتیازلارین نظره آلاراق سون امتیازی وئردیلر. بو مسابیقه‌ده ۵ داور (منصف) واریدی. رقیه خانیم کبیری تنها شخص ایدی کی هم شعر و هم حکایه‌ده بو مسابیقه‌یه قاتیلمیشدی. شعر مسابیقه‌سینده ده ۱۰ سئچیلمیش شعرین ایچینده یئرلشدی و نهایت ۶ینجی یئری قازاندی.
رقیه خانیم کبیری نین بو حکایه‌سی ایلک دفعه “ایشیق” سایتی واسطه‌سیله یایینلاندی.
________________________________________
[۱] -تول اؤرتوک: تور پرده. پرده‌ی توری نازک.
[۲] -باجا دلمک اوچون آلت. دریل.
[۳] -آیاغین دیزدن یوخاری حصّه‌سی. بود.
[۴] -قیزیل تایاق: بیر نوع بؤیوک سوقوشو. فلامینگو قوشو.
[۵] -توخوماق. تیکمک.
[۶] -بستان بیتگی‌لری، بامادور، بادمجان، خیار و س…
[۷] -دیرریک: تره‌وزی‌لرین اکیلدیگی یئر.
[۸] -جیزلیق.
[۹] – آندیر. میراث.
[۱۰] -پندیر و یاغ ساخلاماق اوچون دری‌دن حاضیرلانان تولوق.
[۱۱] -گئجه‌لر عطیز ساچان گول. گل شب‌بو.
MAVAYIL
Şənbə
Həftənin ilk günüdür. Yeddi gündür qapını özümə qapatmışam. Bəlkə də beləsi hamımıza yaxşıdır. Onların dövrəsinə dolanmıram. Qoy məni görmədən, məndən uzaq, barı bir az təmiz nəfəs çəksinlər.
Pəncərədən baxıram. İkinci qatdakı döşsüz qonşumuz əlində iki bərbəri, apartmana sarı gəlir. Oğlum kitab qoltuğunda baxışımın dairəsindən uzaqlaşır. Üçüncü qatın pəncərəsindən baxanda onun boyu olduğundan da bir az qısa görünür. Ərim, maşını işlədir. Motorun əks-sədası pəncərənin ləkəli, tozlu şüşəsinə toxunub, geri qayıdır. Maşın yollandıqda qulaqlarım dincəlir.
Şüşənin ləkələri elə bil əllərimə baxır. İl bayramına az qalır. Mənsə kefsiz, damaqsızam, sanki at basıb, daşqası üstümdən ötüb. İş görmək həvəsi məndə ölüb; yaşamaq kimi, gülmək kimi...
Ərim, oğlum, qızım, üçü də birgə güləndə, elə bildim tənəbinin duvarları üstümə gəldi; qaçıb otağa girməsəydim, duvarların arasında əzilərdim.
İyirmi gündən sonra evə dönmüşdüm. Oğlum gülə-gülə dedi: «hər nəyin həmrahın görmüşdük, mavaldan sonra». Ərim öskürdü. O isə özünə almadan pıqqıldayıb bir də dedi «doğrudan gör nə yaxınlıqları var! Mobile; maval!..»
Mən də üzünə güldüm. Gülüşümdə bilmədim nə idi partladı. Ağzım zəqqum dadı verdi. Gözlərimdən elə bil bulaq şırladı.
Ərim gözünü ağartdı. Qızım, oğlumun qolunu çimdikləyib «cəhənnəm ol,» dedi. Oğlum dürtmə ilə qızımın böyründən vurub «nə deyirəm ki? Zarafat eləyirəm daaaa... Hələ şəkil çəkib, Facebooka da qoyacam...»
Böyrümdəki kisədən səs çıxdı. Üçü də birdən gülüşdülər. Özümün xəbərim olmadan yel buraxmışdım. Qaçıb yataq otağına girdim. Qapını qıfılladım.
Pəncərəni açıram. Bayram ayının ağ yeli pəncərənin tül örtüyünü havada oynadır. Yatağımın ağ məlhəfələrində gəzişir. Bilirəm! Yel, nə qədər çağlayıb, çırpınsa da, evdə boran cəmdək qoxusunu otaqdan aparası deyil.
Öz içimdə, özlüyümə darıxıram. Darıxdıqda barmaqlarım yazmağa can atır. Bir aydan artıqdır bir kəlmə olsun belə yazmamışam. Sanki düşüncəmin qapısı hörülüb. Tozlu şüşənin üzərində yazı yazmağa həvəslənirəm. Barmağım şüşənin üstündə oynayır. Şüşənin tozunda yazının izi qalır: «Mavayıl»
Bazar
Mərizxanaya getdiyim həftənin ikinci günüydü. Gedəndə sevinirdim ki, qansızlıqdan, xuşkiyyətdən, əzabdan qurtaracağam. Deyirdim bəs süd gölünə düşəcəyəm. Düşdüm də... Özü də... üstə.... üstə dayana bilmədim, sağ böyrüm üstə düşdüm.
Cərrah həkim dedi: «simitdən duvar olsaydı, burğu ilə bir iş görmək olardı, ama sənin bağırsağının yolu elə dolub, tıxanmışdı ki, dolayı yol açdıq!»
İndi isə dolayı yol böyrümdən baş açıb. Cəmdək qoxusu hər yanımı bürüyüb. Paltarlarımı, üst-başımı, canımı, saçlarımdan belə cəmdək qoxusu gəlir. Gündə neçə dəfə pəncərəni açıram. Ətir-odkolon da qanıq vermir. Gecələr yata bilmirəm. Sağ böyrüm üstə düşsəm, deyirəm bəs, böyrümdən qopub calanacaq. Qorxumdan yatağıma plastik salmışam. Mərizxanadan dönən gün, plastikin xışıltısından nə özüm yata bildim nə ərim. Bilmədim xışıltıdan idi, yoxsa pis qoxudan, ərim gecə yarısı səssiz-səmirsiz yorğan yastığın götürüb tənəbiyə getdi. O gedən qardaşdı ki, gedib.
Dedim «otağıma gəlmə!». Ancaq iki ayağın bir başmağa dürtdü ki, dürtdü. «Qol-boyun olacağıq bu gecə» dedi. Necə də qol-boyun olduq!.. Həmişəki kimi dinməz-söyləməz soyuqdan buza dönmüş ayaqlarımı qızdırdı. Qızışma ayaqlarımdan bütün canıma yayıldı. Əli oyluğumda dolaşanda, canım gizildədi. Necə də ürəyimi isitmişdi. Ocaq kimi isti əlləri!.. Bağrına basıb, üzümdən öpəndə, şər dağarcığı- bu şişmiş kisə ikimizin aramızda qaldı. Diksinib, birdən geri çəkildi. Ağzın açdı bir söz desin; dinmədi. Ona, vəhşicəsinə sarılmağım gəldi. Ona dal çevirdim. Hirsimdən dodaqlarımı gəmirdim.
Yenə plastikin xışıltısı beynimə düşdü. Belim, kürəklərim qızışdı. Əli yavaşca gecəliyimin yaxasından sinəmin altındakı kisəyə dəyəndə, əlini qeyz ilə elə çəkdi ki, yaxama toxundu. Sanki iyrənc bir canavara toxunmuşdu.
Yenə gözlərimdən bulaq coşdu. Bir daha plastikin xışıltısı gəldikdə, yastıq-yorğan əlində, cin kimi otaqdan eşiyə çıxdı. İkinci qatdakı döşsüz qonşumuz, yadıma düşdü. Əllərimi sinəmdə daraqladım. Gözümün yaşı divardakı kublen tabloya baxa-baxa qurudu. Pəncərədən sızan işığın altında, mənə elə gəlir ki, qızıltayaqların ayaqları suyun içində deyil, lehmə bataqlıqdadı sanki. Bu tablonu, illər öncə ilmə-ilmə öz əlimlə arğamışdım .
Bazar ertəsi
Səhər yeməyi otağın bir bucağında məcməyidədir; ancaq mən ona əl də vurmamışam. Yeməkdən qorxuram. Boğazımdan keçməmiş, böyrümdən çıxır.
Evə döndüyüm gün qızım dəstərxanı gətirib, otağımda açdı. “Sən gəlməsən biz gələrik” dedi. İki qaşıq yeməmiş böyrümdən kisənin içinə düşüb, paqqıldadı.
Oğlum, özünü saxlaya bilməyib, pıqqıldadı. Ağzındakını udmamış- “vallah, lap elə vaxtıdı, indi şəkil çəkib Facebookda yerləşdirsəm, birinci çıxar!”.
Başını aşağı dikən ərimin ağzı tərpənirdi. Qaşığı-xərkən maşınlarına torpaq yükləyən mikaniki qazma idi sanki, ağızına dolu aparıb, boş qaytarırdı. Qızım dəstərxan başından durub, əli ağzında bayıra qaçdı. Yerimdən qalxıram. Sukut evi bürüyüb. Hər kəs öz dəvəsin gəzər demişlər; hamı öz işilə məşğuldur. Pəncərədən bayıra baxıram. Döşsüz qonşumuz bir qucaq göy-göyərti, tərəvəzi gətirir. Qucağı, dirrikdir sanki.
Apartmanın qarşısındakı parkda, bayram yeli qarları əridib. Pəncərədən baxanda saralmış çimən ağ-yaşıl rəngə çalır. Bu gün-sabah ağacların cücərdiyini görəcəyəm. Birdən birə böyrümdən göyərən bağırsaq kimi. Döşsüz qonşumuzun tam tərsinə.
Mənim böyrümdən göyərən bağırsaq, onun kəsik döşlərinin yara izləri heç də ağlımdan çıxmır.
Asfalt üzərində ərimiş qar izi, pinti qadınların şora qoymuş mantosunu yadıma salır.
Evdə kimsə olmayanda sərgərdan ruh kimi hər yeri gəzirəm. Ərimin yorğan-yastığı tənəbidə duvar dibində bükülü qalıb. Oğlumun tumanı mebelin üstündədir.
Qapıdan əyilib uşaqların otağına baxıram. Otağın ortasına dağılan kitablar, qırılmış qoşundur sanki otaqda yerdə qalıb.
Oğlumun tumanın mebelin üstündən götürüb, uşaqların otağına sarı gedirəm. Yarıyoldan qayıdıram. Gərək, onların pal-paltarlarına əl vurmayım. Yoxsa onlar çimçəşərlər.
Aşpazxanamda hər şeyin yeri dəyişik düşüb. Qablamalar, qaşıq-çəngəllərin başları aşağı, sanki məndən küsmüşlər. Ocağın qırağındakı yağqabı tikan koludur sanki, gözümə batır.
Samovarı yoxlayıram. Hələ canı istidir. Məjmeyidə çay ləkələri var. Stəkanların dibində çay tilifi quruyub, qalıb. Dözə bilmirəm: burası mənim aşpazxanam. Hər şey yerli-yerində olmalı. Bunu qızıma deməliyəm. Hələ ölməmişəm ki!.. Niyə qab-qacağın yeri dəyişik düşüb!!!
Çərşənbə axşamı
Nə arxama baxa bilirəm, nə önümü aydın görürəm. Arada qalmışam. Deyirlər, "yetimə vay-vay deyən çox olar, çörək verən az". Mərizxanadan gəldiyim gün, telefonumuz susmurdu, zəng, zəng üstə gəlirdi; ərimin- təzə siqareti, sönən siqaretin kötüyü ilə alışdırdığı kimi!
Bu gün, nə qədər pəncərə qabağında durdum, döşsüz qonşudan xəbər olmadı ki olmadı. Telefonum da susub. İki gündür ki, ərim də iş yerindən zəng açıb, əhvalımı soruşmur. Atılmış, unudulmuşlar kimiyəm.
Güzgü qabağındayam. Arxada kitabxanamda sırayla düzülən kitablar var. Gedib kitabların birini açıram. "Onlar ölməklə məşğuldurlar" kitabın cildində yazılıb. "An Sekstonun" ölümlə ilgili şer kitabıdı. Darıxıram. Kitabı oxumamış yerinə qaytarıram. Nə etdiyimi bilmirəm. İtiyim itib sanki!..
Yenə güzgü qabağında dururam. Saçlarım kilkələnib, pır-pırtlaşıqdır. Gözlərim çuxura batıb. Dodaqlarım bozarıb. Güzgünün qabağında sırayla düzülmüş rojların qapağını birbəbir açıb baxıram. Göz midadı, bəzək kifimin yarıaçıq zipi eşikdə qalıb. Əlimi üzümə çəkirəm. Qaqırdaq kimidir. Kremi ovcuma sıxıb, üzümə yaxıram, bir az sığallayıram. Əlimi yumşanmış yanağıma çəkirəm. Çöhrayı roj dodaqlarımda gəzişir. Daraq, saçlarımın kilkəsini açır. Güzgüdə qadına oxşayıram, bir az da sürmələnim deyə, qara midadı gözümə çəkərkən bağırsağım qəfildən kisənin içinə boşalır. Bir anlıq olsa da, belə bu sovxa kisəni unutmuşdum. Midadı güzgüyə çırpıram. Midad güzgüdə, iynə boyda qara iz buraxır. Dodaqlarımdakı roju əlimlə silirəm. Roj, sir-sifətimə, çənəmə yayılır. Saçlarımı əlimlə pırtlaşdırıram. Güzgüdən, sirk təlxəyinə bənzəyən bir qadın mənə baxır...
Çərşənbə
Odlu-odunlu günlərim ötüb. Ocaqda qalan közlərdən bir qor belə çırtlamır. Qolum sustalıb. Yatağımdan qalxmağa incarım yoxdur. Hər ay başı olduğum kimi, canım qızdırmalı, döşlərim daş kimidir. Toxumluqlarımın əktiv zamanıdır. Bu qızdırma cinsi hormonlarımın yüksəlməsindəndir, yəqin bilirəm. Döşsüz qonşumuzun düşüncəsi məni rahat buraxmır. Onun hormonlarının yüksəlmə zamanında döşlərində qalan yara izlərini düşünürəm. Görəsən o, ay başı olarkən nə hala düşür? Döşləri gizildəyirmi?!. Dərisimi büzüşür?!. Bəlkə də yaralarının yeri göynəyir!..
Altımdakı plastikin xışıltısı yalqızlığımı üzümə çəkir sanki. Gözüm, tavanın gəç işləmələrində qalıb. Duvarın çöhrayı boyasında, gəlinlərin dümağ çələnginə oxşayır bu qabartmalar.
Tənəbidən gələn televiziya səsi, arı vızıltısıdır sanki, qulağımda səslənir. Bəlkə də ərim, macəralı və çox həyəcanlı bir film izləyir. Aramızda bir qapılıq məsafə var.
Böyrümdəki kolostomi kisə sayəsində qapı, sanki Habil duvarıdır, mən də bir Fələstinli qadınam.
Əgər plastikin xışıltısı bir də böyrümdəki kisə olmasaydı, duvarın arxasında tək başıma qızdırma içində yanmazdım.
Qapının kilidini bururam. Üst-üstə geydiyim paltarları soyunuram. Çıl-çılpaq güzgülənirəm. Keşkə döşsüz qadın heç bir zaman güzgü qabağında öz çılpaq gövdəsinə baxmasın, deyirəm. Böyrümdəki kisə, hələlik bomboşdur. Yavaşca yorğanımın altına süzülürəm. Yorğanın sərinliyi, canımın qızdırmasını alır. Gözlərimi yumuram.
Cumaaxşamı
Qolumu yorğanın altından çıxarıram. Üşüyürəm. Yorğanı qavzayanda, soyuq canıma işləyir. Hələ indi yadıma düşür, gecə çıl-çılpaq yorğanın altına süyrüşmüşdüm. Bir şey böyrümdə ağırlıq edir sanki. Kisəm yadıma düşür. Durub dəyişməliyəm. Güzgünün qabağından keçəndə qarnımın çizgilərinə sarı sallanan kolostomi kisəyə baxıram. Nədənsə, nənəm yadıma düşür. Hardasa bir pinti uşaq görsəydi «pox motalıdır» deyərdi. Doğrudan da elə böyrümdəki kisə ilə pox motalına dönmüşəm. Bir an güzgü qabağında, çirkin gövdəli heykəl kimi quruyub qalıram. Vaaaay! Kisənin içindəkilər nədi?.. Bunlar hardan çıxdı?.. Yoxsa qarnım qurdlanıb?.. Gör nə kisənin içində qımıldayırlar!..
Əllərim əsir. Nə eyləyim? Kimə deyim?.. Ərimə zəng açım? Onda heç evə dolanmaz! Yoxsa qızıma?.. Yooo... Elə olursa, telefon dalısında keçinər. Bəlkə oğlum!.. O - harada olsa özünü yetirər, Facebook səhifəsinə surpriz bir şəkil üçün!.. Qaçım cərrah həkimin yanına...
Qorxuram kisəyə baxım. Ürəyim bulanır. Axı birdən birə mənə nə oldu? Bu narıncılar nədi? Şama sup içmişdim. Olmaya yerkökü!..Yoxsa qurda bənzəyənlər də suppun əriştəsi... Aaaax! Qurd olsaydı ölərdim haaa. Bircə elə qurd qoymağım qalmışdı. Nə yaxşı evdə heç kim yoxdur. Yoxsa bu halı görən oğlum-qızım ömür boyu bir qaşıq da belə sup içməzdilər.
Özümdən çimçəşirəm, suya cumuram. Bu gün, çiləyəndən tökülən su, fərqlidir deyəsən. Hər gün duş aldığım sudan dəyişikdir. Su elə mehriban-mehriban axır, elə bil nazlana-nazlana bədənimdə oynayır. Damcıları mıncıq-mıncıq bədənimdən ətrafa sıçrayır. Sramikin üstündə su yoluna axır.
Canımı lifləyirəm. Sabınlı əlim bədənimdə süyrüşür. Barmağımı bağırsağımın başına vururam. Oooooof... Acışır. Sabınlı əlimi bağırsağımdan yuxarı çəkirəm. Döşsüz qonşumuz ağlımdan çıxmır....
Qətəfəni canıma bürüyürəm. Günəşin işığı otağımın ortasına, yatağımın üstünə düşüb. Tül örtüyün dalısından baxıram. Döşsüz qonşu qucağındakı dibçəkdə, ağ-apbağ tün çiçəyi apartmana sarı gəlir....
Cuma günü
Həftənin son günüdür. Hər yer bağlı, hər şey tətil. Keşkə həyatın da tətili olardı. Altı gün yaşayıb, yeddinci gün ölüb, sonradan dirilərdik. Altı gündür ölü kimiyəm. Bu cəmdək qoxulu, kisəli həyatımda, yalnız yazılarımla yaşamışam.
Yerimdən qalxıram. Güzgüdə özümə baxıram. Qapını yavaşca açıram. Ərim, tənəbidə yetim uşaqlar kimi balıncını qucaqlayıb, xoruldayır. Uşaqların otağından içəri girmirəm. Qapıdan baxıram. Yuxuda elə məsum görünürlər ki, onları öpməyim gəlir. Hamama girmək istəyirəm. Yerində kisəm laqqa ha laq laqqıldayır. Oğlum düz deyir, bəlkə də kisəmdən çəkdiyi şəkili Facebooka qoysa, birinci çıxdı...
Hamamdan çıxmışam. Pəncərədən apartmanın önündəki parka baxıram. Gecə yağan yağışdan asfalt da dinc, toxtaq görünür. Saçlarımın suyu çiyinlərimə damcılayır. Döşsüz qadın, əlində iki bərbəri apartmana sarı gəlir. Pəncərəni açıram. Tozlu şüşədə barmağımla yazdığım "mavayıl" kəlməsi hələ də durur. Əlimi şüşəyə çəkirəm.
Döşsüz qadın gözümdən itənə qədər, onu izləyirəm. Bu gecədən otağım tün çiçəyinin ətri ilə dolacaq deyə, düşünürəm....
Fevral, 2011
Qaynaq
Şənbə
Həftənin ilk günüdür. Yeddi gündür qapını özümə qapatmışam. Bəlkə də beləsi hamımıza yaxşıdır. Onların dövrəsinə dolanmıram. Qoy məni görmədən, məndən uzaq, barı bir az təmiz nəfəs çəksinlər.
Pəncərədən baxıram. İkinci qatdakı döşsüz qonşumuz əlində iki bərbəri, apartmana sarı gəlir. Oğlum kitab qoltuğunda baxışımın dairəsindən uzaqlaşır. Üçüncü qatın pəncərəsindən baxanda onun boyu olduğundan da bir az qısa görünür. Ərim, maşını işlədir. Motorun əks-sədası pəncərənin ləkəli, tozlu şüşəsinə toxunub, geri qayıdır. Maşın yollandıqda qulaqlarım dincəlir.
Şüşənin ləkələri elə bil əllərimə baxır. İl bayramına az qalır. Mənsə kefsiz, damaqsızam, sanki at basıb, daşqası üstümdən ötüb. İş görmək həvəsi məndə ölüb; yaşamaq kimi, gülmək kimi...
Ərim, oğlum, qızım, üçü də birgə güləndə, elə bildim tənəbinin duvarları üstümə gəldi; qaçıb otağa girməsəydim, duvarların arasında əzilərdim.
İyirmi gündən sonra evə dönmüşdüm. Oğlum gülə-gülə dedi: «hər nəyin həmrahın görmüşdük, mavaldan sonra». Ərim öskürdü. O isə özünə almadan pıqqıldayıb bir də dedi «doğrudan gör nə yaxınlıqları var! Mobile; maval!..»
Mən də üzünə güldüm. Gülüşümdə bilmədim nə idi partladı. Ağzım zəqqum dadı verdi. Gözlərimdən elə bil bulaq şırladı.
Ərim gözünü ağartdı. Qızım, oğlumun qolunu çimdikləyib «cəhənnəm ol,» dedi. Oğlum dürtmə ilə qızımın böyründən vurub «nə deyirəm ki? Zarafat eləyirəm daaaa... Hələ şəkil çəkib, Facebooka da qoyacam...»
Böyrümdəki kisədən səs çıxdı. Üçü də birdən gülüşdülər. Özümün xəbərim olmadan yel buraxmışdım. Qaçıb yataq otağına girdim. Qapını qıfılladım.
Pəncərəni açıram. Bayram ayının ağ yeli pəncərənin tül örtüyünü havada oynadır. Yatağımın ağ məlhəfələrində gəzişir. Bilirəm! Yel, nə qədər çağlayıb, çırpınsa da, evdə boran cəmdək qoxusunu otaqdan aparası deyil.
Öz içimdə, özlüyümə darıxıram. Darıxdıqda barmaqlarım yazmağa can atır. Bir aydan artıqdır bir kəlmə olsun belə yazmamışam. Sanki düşüncəmin qapısı hörülüb. Tozlu şüşənin üzərində yazı yazmağa həvəslənirəm. Barmağım şüşənin üstündə oynayır. Şüşənin tozunda yazının izi qalır: «Mavayıl»
Bazar
Mərizxanaya getdiyim həftənin ikinci günüydü. Gedəndə sevinirdim ki, qansızlıqdan, xuşkiyyətdən, əzabdan qurtaracağam. Deyirdim bəs süd gölünə düşəcəyəm. Düşdüm də... Özü də... üstə.... üstə dayana bilmədim, sağ böyrüm üstə düşdüm.
Cərrah həkim dedi: «simitdən duvar olsaydı, burğu ilə bir iş görmək olardı, ama sənin bağırsağının yolu elə dolub, tıxanmışdı ki, dolayı yol açdıq!»
İndi isə dolayı yol böyrümdən baş açıb. Cəmdək qoxusu hər yanımı bürüyüb. Paltarlarımı, üst-başımı, canımı, saçlarımdan belə cəmdək qoxusu gəlir. Gündə neçə dəfə pəncərəni açıram. Ətir-odkolon da qanıq vermir. Gecələr yata bilmirəm. Sağ böyrüm üstə düşsəm, deyirəm bəs, böyrümdən qopub calanacaq. Qorxumdan yatağıma plastik salmışam. Mərizxanadan dönən gün, plastikin xışıltısından nə özüm yata bildim nə ərim. Bilmədim xışıltıdan idi, yoxsa pis qoxudan, ərim gecə yarısı səssiz-səmirsiz yorğan yastığın götürüb tənəbiyə getdi. O gedən qardaşdı ki, gedib.
Dedim «otağıma gəlmə!». Ancaq iki ayağın bir başmağa dürtdü ki, dürtdü. «Qol-boyun olacağıq bu gecə» dedi. Necə də qol-boyun olduq!.. Həmişəki kimi dinməz-söyləməz soyuqdan buza dönmüş ayaqlarımı qızdırdı. Qızışma ayaqlarımdan bütün canıma yayıldı. Əli oyluğumda dolaşanda, canım gizildədi. Necə də ürəyimi isitmişdi. Ocaq kimi isti əlləri!.. Bağrına basıb, üzümdən öpəndə, şər dağarcığı- bu şişmiş kisə ikimizin aramızda qaldı. Diksinib, birdən geri çəkildi. Ağzın açdı bir söz desin; dinmədi. Ona, vəhşicəsinə sarılmağım gəldi. Ona dal çevirdim. Hirsimdən dodaqlarımı gəmirdim.
Yenə plastikin xışıltısı beynimə düşdü. Belim, kürəklərim qızışdı. Əli yavaşca gecəliyimin yaxasından sinəmin altındakı kisəyə dəyəndə, əlini qeyz ilə elə çəkdi ki, yaxama toxundu. Sanki iyrənc bir canavara toxunmuşdu.
Yenə gözlərimdən bulaq coşdu. Bir daha plastikin xışıltısı gəldikdə, yastıq-yorğan əlində, cin kimi otaqdan eşiyə çıxdı. İkinci qatdakı döşsüz qonşumuz, yadıma düşdü. Əllərimi sinəmdə daraqladım. Gözümün yaşı divardakı kublen tabloya baxa-baxa qurudu. Pəncərədən sızan işığın altında, mənə elə gəlir ki, qızıltayaqların ayaqları suyun içində deyil, lehmə bataqlıqdadı sanki. Bu tablonu, illər öncə ilmə-ilmə öz əlimlə arğamışdım .
Bazar ertəsi
Səhər yeməyi otağın bir bucağında məcməyidədir; ancaq mən ona əl də vurmamışam. Yeməkdən qorxuram. Boğazımdan keçməmiş, böyrümdən çıxır.
Evə döndüyüm gün qızım dəstərxanı gətirib, otağımda açdı. “Sən gəlməsən biz gələrik” dedi. İki qaşıq yeməmiş böyrümdən kisənin içinə düşüb, paqqıldadı.
Oğlum, özünü saxlaya bilməyib, pıqqıldadı. Ağzındakını udmamış- “vallah, lap elə vaxtıdı, indi şəkil çəkib Facebookda yerləşdirsəm, birinci çıxar!”.
Başını aşağı dikən ərimin ağzı tərpənirdi. Qaşığı-xərkən maşınlarına torpaq yükləyən mikaniki qazma idi sanki, ağızına dolu aparıb, boş qaytarırdı. Qızım dəstərxan başından durub, əli ağzında bayıra qaçdı. Yerimdən qalxıram. Sukut evi bürüyüb. Hər kəs öz dəvəsin gəzər demişlər; hamı öz işilə məşğuldur. Pəncərədən bayıra baxıram. Döşsüz qonşumuz bir qucaq göy-göyərti, tərəvəzi gətirir. Qucağı, dirrikdir sanki.
Apartmanın qarşısındakı parkda, bayram yeli qarları əridib. Pəncərədən baxanda saralmış çimən ağ-yaşıl rəngə çalır. Bu gün-sabah ağacların cücərdiyini görəcəyəm. Birdən birə böyrümdən göyərən bağırsaq kimi. Döşsüz qonşumuzun tam tərsinə.
Mənim böyrümdən göyərən bağırsaq, onun kəsik döşlərinin yara izləri heç də ağlımdan çıxmır.
Asfalt üzərində ərimiş qar izi, pinti qadınların şora qoymuş mantosunu yadıma salır.
Evdə kimsə olmayanda sərgərdan ruh kimi hər yeri gəzirəm. Ərimin yorğan-yastığı tənəbidə duvar dibində bükülü qalıb. Oğlumun tumanı mebelin üstündədir.
Qapıdan əyilib uşaqların otağına baxıram. Otağın ortasına dağılan kitablar, qırılmış qoşundur sanki otaqda yerdə qalıb.
Oğlumun tumanın mebelin üstündən götürüb, uşaqların otağına sarı gedirəm. Yarıyoldan qayıdıram. Gərək, onların pal-paltarlarına əl vurmayım. Yoxsa onlar çimçəşərlər.
Aşpazxanamda hər şeyin yeri dəyişik düşüb. Qablamalar, qaşıq-çəngəllərin başları aşağı, sanki məndən küsmüşlər. Ocağın qırağındakı yağqabı tikan koludur sanki, gözümə batır.
Samovarı yoxlayıram. Hələ canı istidir. Məjmeyidə çay ləkələri var. Stəkanların dibində çay tilifi quruyub, qalıb. Dözə bilmirəm: burası mənim aşpazxanam. Hər şey yerli-yerində olmalı. Bunu qızıma deməliyəm. Hələ ölməmişəm ki!.. Niyə qab-qacağın yeri dəyişik düşüb!!!
Çərşənbə axşamı
Nə arxama baxa bilirəm, nə önümü aydın görürəm. Arada qalmışam. Deyirlər, "yetimə vay-vay deyən çox olar, çörək verən az". Mərizxanadan gəldiyim gün, telefonumuz susmurdu, zəng, zəng üstə gəlirdi; ərimin- təzə siqareti, sönən siqaretin kötüyü ilə alışdırdığı kimi!
Bu gün, nə qədər pəncərə qabağında durdum, döşsüz qonşudan xəbər olmadı ki olmadı. Telefonum da susub. İki gündür ki, ərim də iş yerindən zəng açıb, əhvalımı soruşmur. Atılmış, unudulmuşlar kimiyəm.
Güzgü qabağındayam. Arxada kitabxanamda sırayla düzülən kitablar var. Gedib kitabların birini açıram. "Onlar ölməklə məşğuldurlar" kitabın cildində yazılıb. "An Sekstonun" ölümlə ilgili şer kitabıdı. Darıxıram. Kitabı oxumamış yerinə qaytarıram. Nə etdiyimi bilmirəm. İtiyim itib sanki!..
Yenə güzgü qabağında dururam. Saçlarım kilkələnib, pır-pırtlaşıqdır. Gözlərim çuxura batıb. Dodaqlarım bozarıb. Güzgünün qabağında sırayla düzülmüş rojların qapağını birbəbir açıb baxıram. Göz midadı, bəzək kifimin yarıaçıq zipi eşikdə qalıb. Əlimi üzümə çəkirəm. Qaqırdaq kimidir. Kremi ovcuma sıxıb, üzümə yaxıram, bir az sığallayıram. Əlimi yumşanmış yanağıma çəkirəm. Çöhrayı roj dodaqlarımda gəzişir. Daraq, saçlarımın kilkəsini açır. Güzgüdə qadına oxşayıram, bir az da sürmələnim deyə, qara midadı gözümə çəkərkən bağırsağım qəfildən kisənin içinə boşalır. Bir anlıq olsa da, belə bu sovxa kisəni unutmuşdum. Midadı güzgüyə çırpıram. Midad güzgüdə, iynə boyda qara iz buraxır. Dodaqlarımdakı roju əlimlə silirəm. Roj, sir-sifətimə, çənəmə yayılır. Saçlarımı əlimlə pırtlaşdırıram. Güzgüdən, sirk təlxəyinə bənzəyən bir qadın mənə baxır...
Çərşənbə
Odlu-odunlu günlərim ötüb. Ocaqda qalan közlərdən bir qor belə çırtlamır. Qolum sustalıb. Yatağımdan qalxmağa incarım yoxdur. Hər ay başı olduğum kimi, canım qızdırmalı, döşlərim daş kimidir. Toxumluqlarımın əktiv zamanıdır. Bu qızdırma cinsi hormonlarımın yüksəlməsindəndir, yəqin bilirəm. Döşsüz qonşumuzun düşüncəsi məni rahat buraxmır. Onun hormonlarının yüksəlmə zamanında döşlərində qalan yara izlərini düşünürəm. Görəsən o, ay başı olarkən nə hala düşür? Döşləri gizildəyirmi?!. Dərisimi büzüşür?!. Bəlkə də yaralarının yeri göynəyir!..
Altımdakı plastikin xışıltısı yalqızlığımı üzümə çəkir sanki. Gözüm, tavanın gəç işləmələrində qalıb. Duvarın çöhrayı boyasında, gəlinlərin dümağ çələnginə oxşayır bu qabartmalar.
Tənəbidən gələn televiziya səsi, arı vızıltısıdır sanki, qulağımda səslənir. Bəlkə də ərim, macəralı və çox həyəcanlı bir film izləyir. Aramızda bir qapılıq məsafə var.
Böyrümdəki kolostomi kisə sayəsində qapı, sanki Habil duvarıdır, mən də bir Fələstinli qadınam.
Əgər plastikin xışıltısı bir də böyrümdəki kisə olmasaydı, duvarın arxasında tək başıma qızdırma içində yanmazdım.
Qapının kilidini bururam. Üst-üstə geydiyim paltarları soyunuram. Çıl-çılpaq güzgülənirəm. Keşkə döşsüz qadın heç bir zaman güzgü qabağında öz çılpaq gövdəsinə baxmasın, deyirəm. Böyrümdəki kisə, hələlik bomboşdur. Yavaşca yorğanımın altına süzülürəm. Yorğanın sərinliyi, canımın qızdırmasını alır. Gözlərimi yumuram.
Cumaaxşamı
Qolumu yorğanın altından çıxarıram. Üşüyürəm. Yorğanı qavzayanda, soyuq canıma işləyir. Hələ indi yadıma düşür, gecə çıl-çılpaq yorğanın altına süyrüşmüşdüm. Bir şey böyrümdə ağırlıq edir sanki. Kisəm yadıma düşür. Durub dəyişməliyəm. Güzgünün qabağından keçəndə qarnımın çizgilərinə sarı sallanan kolostomi kisəyə baxıram. Nədənsə, nənəm yadıma düşür. Hardasa bir pinti uşaq görsəydi «pox motalıdır» deyərdi. Doğrudan da elə böyrümdəki kisə ilə pox motalına dönmüşəm. Bir an güzgü qabağında, çirkin gövdəli heykəl kimi quruyub qalıram. Vaaaay! Kisənin içindəkilər nədi?.. Bunlar hardan çıxdı?.. Yoxsa qarnım qurdlanıb?.. Gör nə kisənin içində qımıldayırlar!..
Əllərim əsir. Nə eyləyim? Kimə deyim?.. Ərimə zəng açım? Onda heç evə dolanmaz! Yoxsa qızıma?.. Yooo... Elə olursa, telefon dalısında keçinər. Bəlkə oğlum!.. O - harada olsa özünü yetirər, Facebook səhifəsinə surpriz bir şəkil üçün!.. Qaçım cərrah həkimin yanına...
Qorxuram kisəyə baxım. Ürəyim bulanır. Axı birdən birə mənə nə oldu? Bu narıncılar nədi? Şama sup içmişdim. Olmaya yerkökü!..Yoxsa qurda bənzəyənlər də suppun əriştəsi... Aaaax! Qurd olsaydı ölərdim haaa. Bircə elə qurd qoymağım qalmışdı. Nə yaxşı evdə heç kim yoxdur. Yoxsa bu halı görən oğlum-qızım ömür boyu bir qaşıq da belə sup içməzdilər.
Özümdən çimçəşirəm, suya cumuram. Bu gün, çiləyəndən tökülən su, fərqlidir deyəsən. Hər gün duş aldığım sudan dəyişikdir. Su elə mehriban-mehriban axır, elə bil nazlana-nazlana bədənimdə oynayır. Damcıları mıncıq-mıncıq bədənimdən ətrafa sıçrayır. Sramikin üstündə su yoluna axır.
Canımı lifləyirəm. Sabınlı əlim bədənimdə süyrüşür. Barmağımı bağırsağımın başına vururam. Oooooof... Acışır. Sabınlı əlimi bağırsağımdan yuxarı çəkirəm. Döşsüz qonşumuz ağlımdan çıxmır....
Qətəfəni canıma bürüyürəm. Günəşin işığı otağımın ortasına, yatağımın üstünə düşüb. Tül örtüyün dalısından baxıram. Döşsüz qonşu qucağındakı dibçəkdə, ağ-apbağ tün çiçəyi apartmana sarı gəlir....
Cuma günü
Həftənin son günüdür. Hər yer bağlı, hər şey tətil. Keşkə həyatın da tətili olardı. Altı gün yaşayıb, yeddinci gün ölüb, sonradan dirilərdik. Altı gündür ölü kimiyəm. Bu cəmdək qoxulu, kisəli həyatımda, yalnız yazılarımla yaşamışam.
Yerimdən qalxıram. Güzgüdə özümə baxıram. Qapını yavaşca açıram. Ərim, tənəbidə yetim uşaqlar kimi balıncını qucaqlayıb, xoruldayır. Uşaqların otağından içəri girmirəm. Qapıdan baxıram. Yuxuda elə məsum görünürlər ki, onları öpməyim gəlir. Hamama girmək istəyirəm. Yerində kisəm laqqa ha laq laqqıldayır. Oğlum düz deyir, bəlkə də kisəmdən çəkdiyi şəkili Facebooka qoysa, birinci çıxdı...
Hamamdan çıxmışam. Pəncərədən apartmanın önündəki parka baxıram. Gecə yağan yağışdan asfalt da dinc, toxtaq görünür. Saçlarımın suyu çiyinlərimə damcılayır. Döşsüz qadın, əlində iki bərbəri apartmana sarı gəlir. Pəncərəni açıram. Tozlu şüşədə barmağımla yazdığım "mavayıl" kəlməsi hələ də durur. Əlimi şüşəyə çəkirəm.
Döşsüz qadın gözümdən itənə qədər, onu izləyirəm. Bu gecədən otağım tün çiçəyinin ətri ilə dolacaq deyə, düşünürəm....
Fevral, 2011
Qaynaq
No comments:
Post a Comment