بیر
یاز گونی تَر تُوکمه ده شاعیر
قابار
اللرله وئریب اَ ل اَ له
میداندا
قوروب بیر هَنه هوندور
اَریشی
آرقاشی سُوزدن
بویاسی گول بوتاسی چئشنیده آل لاله لی کُوزدن
بیر
یاز گونی تَر تُوکمه ده شاعیر
قابار
اللرله وئریب اَ ل اَ له
میداندا
قوروب بیر هَنه هوندور
اَریشی
آرقاشی سُوزدن
بویاسی گول بوتاسی چئشنیده آل لاله لی کُوزدن
مين كمالين شؤهرتى دير، مين اوره يين
آرزيسى...
بيز كؤچه ريك بو دونيادان، اونلار قالير
ياديگار.
هر ورقه نقش اولونموش نئچه اينسان
دويغوسو
مين كمالين شؤهرتى دير، مين اوره يين
آرزيسى...
يانديرديغين او كيتابلار آلوولانير... ياخشى باخ!
دانیش!...
بیلمک ایسته دیییم:
مین یارپاقلی آغاجین یارپاق تؤکومونده،
یئره دوشن یارپاقالرین،
سسینی دویماق اوالرمی؟...
آغاج لار گرنه شیرلر.
یاشیل چمن ده ن،
توخونموش الوان خالچالار.
گونش تئل لری،
باهار یئل ینده هؤرولمکده دیلر.
براهنی
جامع الاطراف بیر ادبیاتچی ساییلیر.
اونون
فارسی دیلینده یازدیغی رومان لار هله ده آنا دیلینه ترجمه اولماغی گؤزلمکده دیلر*.
زمانیندا اونون فارسی دیلینده یازدیغی شعرلرده ن بیر نئچه سینی آنا دیلیمیزه چئویرمیشدیم، لاکن اونلاری آرشیویمده بیر داها تاپا بیلمه دیم.
در آغاز دههٔ ۱۳۵۰از دور، و با شعرهایش از مجموعهٔ «کولاک» میشناختمش. کتاب «کولاک» در خوابگاه دانشجویی دانشگاه صنعتی آریامهر (شریف) در خیابان زنجان میان دانشجویان آذربایجانی دستبهدست میگشت، و من هم یکی از آنها بودم.
شمع اولاسان
یا
پروانه؟
عالیم، « هئچ بیرینی» سِچمَز
صوفی« هانسینی سِچسین» دییه
تَرَددود ائدر.
عکسیم سویا دوشدو -
سولاردا آخدئم…
آرازدا چیمنده سن لاپ اوشاقدئن…
آرازا اُخشامئر بو چایئن رنگی،
آه، صمد بهرهنگی، صمد بهرهنگی !
اگر کتابی نخوانی،
اگر به اصوات زندگی گوش
ندهی،
اگر از خودت قدردانی
نکنی.
به آرامی آغاز به مردن
می کنی